Verslaafd aan werken

Nooit eerder ben ik zo verslaafd geweest. Ok, een beetje dan. Aan Labello smeren, ruim 20x per dag. Maar daar ben ik gelukkig goed vanaf gekomen. Hoe ik me los ga koppelen van mijn huidige verslaving weet ik nog niet. Ik denk een ticket boeken en even op vakantie. Rigoureuzer kan natuurlijk ook door al mijn e-mailadressen te deleten, mijn laptop en telefoon uit het raam te gooien en mijn kantoortje aan huis om te bouwen tot meditatiekamer, maar ik doe alles in het leven het liefst in harmonie, dus dit ook.

Stap 1 is een dagje vrij nemen en dat is me eindelijk gelukt. Ik lig op het strand en heb mijn mail nog niet gecheckt. De verleiding is groot … discipline is hier het codewoord. Bij iedere verleiding vraag ik mezelf af waarom ik iedere seconde op de hoogte wil zijn. Helemaal niet nodig. En dus ga ik verder met staren naar de zee.

Stap 2 is de avonden vrij houden zodat ik mijn vrienden weer eens kan zien, een etentje kan inplannen met mijn (schoon)ouders en naar het theater kan met mijn lieve vriend. Ook dat is sinds een week weer mogelijk. Ik merk dat ik moe ben en afspreken met andere mensen me energie geeft. De balans tussen werken en vrije tijd komt langzaamaan weer terug.

Stap 3 is misschien wel de moeilijkste van allemaal maar ook de leukste! Tickets boeken voor een vakantie, maar vooral die vakantieweken blokkeren in mijn agenda. Blokkeren betekent geen afspraken, de auto-reply van m’n mail aan en vooral geen laptop mee.

Zzp-en doe je thuis en niet op je vakantiebestemming. Ook als freelancer moet je offline kunnen zijn.

– neemt even een duik in zee –

Fris en fruit-uh zoutig plof ik op mijn handdoek en denk ik terug aan de afgelopen maanden. De lange werkdagen, de slechte nachten slapen. De deadlines en soms de chaos. 

Ik realiseer me dat ik veel heb geleerd, goed heb kunnen samenwerken, werk uit handen heb durven geven en zelfs ‘nee’ heb gezegd, me heb gemengd in discussies en kritiek heb verwerkt. Het resultaat mag er zijn. Blije gezichten van collega’s en opdrachtgevers. Het geleverde werk wordt gewaardeerd en dat voelt goed.

Mijn mail heb ik nog altijd niet geopend, maar een gemiste oproep, een sms, whatsappbericht en Facebookchat brengen mijn werk dichterbij. Het is tijd om dit blog te publiceren, mijn telefoon weg te leggen en te genieten van mijn welverdiende vrije dag.